Poezi klasi nga poete te ndryshem

Ismail Kadare



TË HUAJ JEMI



Të huaj jemi ne prej kohësh

Ç'ish për t'u thënë është thënë.

Si gurët që zënë vend në tokë

Një jetë vend ne kemi zënë.



Drejt njëri tjetrit kemi mbyllur

Të gjitha rrugët edhe shtigjet

Si dy qytete mesjetarë

Me mure, heshta dhe me pirgje.



Por natën kur i lodhur truri

Portat i Mbyll me qetësi,

Ti gjen një shteg dhe futesh mbrenda

Një shteg që vetëm ti e di.



Futesh dhe si n'rrugica parqesh

Shëtit mes cirkonvolucionesh.

Hyn nëpër ëndrra e shkujdesur,

Fanitesh, qesh, ma bën me dorë.



Po kur mëngjesi zë ofrohet

Nis shqetësohesh befas ti.

Dhe heshturazi del përjashta

Nga shtegu që veç ti e di.



E dita vjen. Rrjedh prap jeta

Dhe ne të dy si dhe më parë

Të ftohtë rrimë e të pamposhtur

Si dy qytete mesjetarë.

RUDYORD KIPLING

Ne mundsh

Në mundsh të ruash arsyen,kur bota humbet fillin
E fajin ty ta hedh-dhe vetes t'i besosh
Sa herë tek ti dyshojnë e s'të përfillin,
Por dhe gjykimet drejt t'i gjykosh.
Në mundsh të rrish në pritje,nga pritja pa u lodhur,
A kur t'urrejnë,urrejtje mos t'ushqesh,
madje ndaj shpifjeve të rrish pa folur,
Me thejshtësi me to pa rënë ndesh...

Në mundsh të mendosh,por jo si rob ëndërrimesh
Dhe t'i trajtosh njëlloj e pa dallim,
ngadhnjim e shpartallim-burim mashtrimesh...
Në durofsh dot që thëniet e tua të drejta
Në kurthe për trutharët,kopukët t'i kthejnë.
T'i shohësh të thyera gjërat më të shtrenjta
E prapë t'i ndërtosh me vegla që nuk vlejnë.

Në mundsh fitoret që ke korrur t'i flijosh,
Si në kumar,në një të vetme lojë.
Të rrezikosh,të humbësh e prapë t'ja fillosh
dhe humbjen kurrë të mos e zësh në gojë.
Në i detyrofsh dot muskul,nerva,puls e zemër
Të të shërbejnë edhe kur gjithshka duket e kotë
E të qëndrosh edhe kur s'ke asgjë përveç vullnetit
Që veç një fjalë-Qëndro-gjithnje të thotë...

Në mundsh të flasësh me maskarenj,por nderin tënd ta ruash,
a t'ecësh përkrah mbretit,pa krenari që të verbon...
Në se armiku apo miku s'të bëjnë dot të vuash
dhe gjithkënd e çmon,veç sa meriton...
Në mundsh t'i mbushësh ti minutat më të rënda
me vepra që peshojnë-
...........................Dije dhe mos kij asnjë dyshim
E jotja do jetë Bota me çka brenda
dhe NJERI do jesh,o biri im!

Dritero Agolli

Nje shkrepese


Ndizme, vella nje shkrepese
nen qiellin e zi,
Nje shkrepese te brishte shprese
ne erresiren me shi.

Ne erresiren e dhjamur si pelte,
Kur ndihet te zbrese acar.
E dini c'do te thote nje shkrepese,
Nje fije e holle si bar?

UNAZA

Ti mban unazen me rubin,
Ne gishtin delikat.
nga ky gur i kuq me shume te ndrin
Ty shpirti i pafat

E shoh unazen dhe mendoj,
Ky rreth besnikerie,
Si mundet valle te pengoj,
Nje llave dashurie.

Dhe tradhetise ,kurre ai
Si vuri dot nje fre,
Perse te stepemi tani?
Te heshtim skemi nge.

Shkelqen unaza rreth flori,
Te gjithe e adhurojne,
Rreh zemr e gjore per dashuri,
Por njerezit si besojne.

Sado e cmuar ,mbi cdo gur
Eshte vajze zemra jote.
Unaze rreth saj ti mos vur,
Gezoju kesaj bote.

Un dua shpirtin si rubin,
Dhe jo nje cop metal
Kur deshiroj te te puth gjin
Ska zot qe te me ndal.

NGA SHPENDI TOPOLLAJ

shum e bukur kjo!!!