PO JU KËNDOI NJË KËNGË O JU SHOKËT E MIJ

PO KËNDOI NJË KËNGË O JU SHOKËT E MIJ

=1535548066&p[]=407521154526]



PO KËNDOI NJË KËNGË O JU SHOKËT E MIJ

Po këndoj një këngë
o ju shokët e mij
bash sikur ju këndova
ashtu në rini

unë jam,ai që jam
përveq këngës
tjetër s´kam
këngën e kam pasuri
shpirtin e kam dashuri.



(Demir Krasniqi)
Kjo është edhe pasuria më e madhe
jo vetëm e Demirit,por e shpirtit të
popullit,e folklorit të
kombit,e histoisë kombëre.Demir Krasniqi një shpirt
kërkues i paepur
i arsimit kombëtar dhe njohëjes së realitetit tanë
kombëtarë të
flijuar brenda shekullit,nëpër të cilin flijim historia jonë
nxori në
shesh burra të mëdhenj,të cilëve penda e Demir Krasniqit u furi lavdi
kurse
zëri i tij i ëmbël me shumë dhembje e mallëngjim këndoi heroizmin e
tyre
për flijimin etyre që në emrin e tyre gëzon atdheu i lirë.I
vetdijshëm për

flijimin e shumë atdhedashësve Demiri fort
kujesshëm dhe vendosmërirr u
gëtoi në gjitha trevat shqiptare duke
faktuar gjitha të dhënat qofshin
ato të karakterit
historiografik,apo karakterit kulturor,duke dhënë
një kontribut të
rëndësishëm,por edhe duke zgjëruar një krijimtari të
begatshme
në mbledhëjen,studimin,sistemimin
dhe publikimin e të dhënave të tij
kulturore dhe kombëtare,të cilat
sot dhe në të ardhëmen do u shërbejnë
të rinjëve brez pas
brezi.Demir Krasnqië personalitet i veçantë,emri i
të cilit është
bërë i njohur në çdo vend ku jetojnë shqiptarët,nuk hyri rastësisht
por
personalitetin e tij e stolisën afërsia e tij me njerëz të gjitha
moshave,guximi
i tij i pa shoq për të u bërë ballë sfdave të kohës,vullneti dhe
vendoshmëria
veshja e personalitetit të tij me njohuri të gjëra në
fushën e arsimit
në të cilën punoi dyzet vjet si mësues dhe edukator
i cili shpërndau
dritën e diturisë ,në fushën e kulturës në të
cilën ishte punëtor i pashoq,hedhja dritë mbi historinë kombëtare
me
pendë dhe këngë u fut në zemër të çdo dashamiri të kulturës dhe këgës.
Mësues,krijues
,këngëtar,muzikolog me diapazone të larta njohurishë,Demir Krasniqi u
bë udhërrefyes i dashur
i njerëzimit.Unë nuk mirrem me idhujtari,nuk
kam idhuj,por Demirin e dua dhe e çmoj punën e tij
që është ndër
punët shumë të çmuara arsimore,kulturore dhe kombëtare.
Sahere zbres
nga mërgimi i largët në Kosovë takohem me këtë lavrues të kulturës
sonë,qmallemi dhe mësoj diqka të re e të
vlefshme nga shumë
fusha.Edhe kësaj radhe rezervova kohë të takohem me te,por gëzimi dhe
efekti ishte më i madh:Kësaj radhe
takova bashkë me te edhe krijuesin
dhe veprimtarin e arsimit dhe kombit Hysen Këqikun.Me Demirin dhe
Hysenin në Hotelin Kristal
të Gjilanit ndejëm jo më pak se tri
orë,por ndeja me ta mu duk sikur nuk zgjati as tre minuta.Duke u
përshëndeturme ta
Demiri këmbënguli që meodomos një ditë të i bëjë
vizitë në shtëpinë e tij.Mundësitë ishin të vogla, isha të qmallem me
të gjithë
ngapak,andaj koha nuk më premtonte,por lash diqka pa
realizuar dhe i bëra një vizitë në shtëpi
Demirit.Pritja e tij e
përzemërt ,bujare do më mbetët gjithnjë në kujtesë.Mbas pak kohe
vizitova një dhomë të tij të punës,e cila
ishte e tëra e
mbushur me punën e krijimtarisë së tij.Raftet me libra të tij,disqet e
gramafonave,audiokasetave,video
kasetave,cd-ve
ku kishte mbi 4000 këngë të reportuarit të
tij,veshjet kombëtare që po shkëlqenin të cilat po i mbante me kujdes të
madh,veglat muzikore
si qyfteli,sharki,violinë,harmonikë,def,etj,mirënjohëje e shpërblime të
renditura me pedantëri,e
shumë që nuk i ceka.

Ja kjo është pasuria ime e tëra që kam më
tha Demiri:Unë nuk kam veturë,as bicikletë,nuk kam as para,kjo që po
shihni
është e tëra pasuria ime!Vërtetë Demiri sot gjindet pak i
holluar materialisht sepse vështirë jetohet me paga arsimi,ai
kohën e
veprimtarisë së tij nuk vrapoi mbas materializmit,si shumë këngëtar,t
të
cilët me mashtrime,britma dhe ulurima,ndryshime e kopjime të kulturës
sonë,u vunë mbas materializmit dhe me hiq vlerë ua gjveshen gjepat
qytetarëve!
Demir Krasniqi iu vu punës arsimore,kulturore e
kombëtare,mblodhi folklor kombëtar,punoi në arsim pa paga,këndoi për
dëshirën e popullit,hargjoi mjete
për të botuar libra,nga se nuk
gjinden sponzor kësaj kohe,por pasuria e tij intelektuale,arsimore dhe
kombëtare që ma zuri syri në dhomën e tij,është
begatia më e madhe që
ma ka zënë syri në këto vitet e mija.Në këtë ndejë ai më bëri edhe një
nderë të madhe duke më ofruar titujt e tij"Këngë krismash
lirie
pjesët 1 dhe 2","Liman Shahiqi,trimi i Gollakut","Familja Kurti nga
Tugjeci","Kushtrim Lirie","Gjakon Kosova""Këngë përjetësie","Bejtë
Pireva,për të cilat i jem
shumë mirënjohës,nga se më parë më kishte
dhënë disa tituj tjerë dhe tani kam krijimtarinë komplete të tij.Ai
mëdhuroi edhe disa këngë në cd,prej të cilave më la shumë
mbresë"Mbarë
Gollaku po qan me lot"në të cilën këndon me shumë dhimbje e
mallëngjim,largimin e popullatës nga shumë fshatëra të Gollakut,për
këtë,apo atë shkak.

Për Demir Krasniqin dhe njerëz si ai duhet të
kemi rrespekt dhe dashuri
,këta me punën e tyre kanë nderuar
arsimin,popullin dhe historinë kombëtare.Si të tillë këta njerëz duhet
të i mbështe
sim,se vërtetë ata kanë rënë në varfërinë materiale,por
kanë pasuruar kulturën dhe historinë kombëtare.