QMË KA RËNË NJË MALL

QMË KA RËNË NJË MALL


Shkruan:Shaban Cakolli

Ky ishte fshati Tugjec ku lindi artisti i merituar i popullit Demir Krasniqi.Ai u rrit në mesin e malësorëve të cilët
nbi të gjitha kishin dashurinë për atdheun dhe kombin.Fshati kishte shumë begati që deshi të ia dhuroi Perendia.

Nmes dy lugishtave në Malësi të fshatit buronte gjallëri e jetës,ajri i freskët,uji i ftohët i shëndetshëm,toka
plleshme e bukës,pemët dhe perimet,kafshët e shëndetshme shtëpiake nga
të cilat fitomim shumë qumësht,ushqimi i mirë i malësorëve,
mikpritjet dhe traditat e odave ku luhej e këndohej,ku të vjetrit
rrëfenin qëndresat që i kanë bërë uzurpuesëve sllav,flitej për
përpjekëjet
për një jetë më të mirë malësore dhe rrëpatjet e tyre,ku rinia ishte e
edukuar mirë dhe dëgjonte me vemendje rrëfimin e të vjetërve,rrëfime
që ju shërbenin të rinjëve për të marrur hapat e mëtejmë.Në këtë frymë
u lind Demir Krasniqi,me këto këshilla nisi të hapëronte dhe të
arsimohej.

Demiri ishte i pa epur,ai veq mësimeve shkollore po lexonte shumë
shkrimtar dhe poet,po lexonte historinë kombëtare,po këndonte me një zë
të ëmbël,po shkruante
dhe po kompononte këngë,po ju jipte frymë dhe muzikalitet dhe të
punuara me kaq kujdesë këngët e tija po hynin në zemrën e popullit.Pas
mbarimit të shkollës së muzikës,nisi Fakultetin e gazetarisë,një kohë
punoi në arsim në vendlindje për të mos i mbetur borxh vendlindjes,por ai kishte qëllime të mëdha,të shkruaj libra
të gjurmoi shumë fusha si që ishin mbledhja e folklorit në mbarë viset
shqiptare,kontakti me popullin ku shkruante për shumë fusha të kombit
dhe kulturës,të cilat nuk do të mund të i arrinte në fshatin e lindjes.
Demiri do të detyrohej të shpërngulet nga fshati i lindjes ku u punësua
arsimtarë i muzikës në shumë shkolla të Prishtinës,dhe do të vendosej
me banim nëPrishtinë.Me dhëmbje po e linte vendlindjen ku kishte mësuar
të shqiptonte fjalët e para,ku kishte mësuar të shkruaj dhe të lexoi,ku
kishte kaluar një pjesë të rinisë me gjyshërit,prindërit,të
afërmit,shokët,ku kishte formuar një grumbuj këngësh,ku kishte bërë
lojërat me shokët etj...

Demiri po e lente me dhimbje vendlindjen dhe do e mbante gjithnjë në
zemër.Pas disa kohësh i nxitur nga malli të e vizitoj,vendlindjen e vet
po e gjente krejt ndryshe,sepse tani për nevoja të ngjajshme nuk ishte
vetëm Demiri që kishte lënë vendlindjen

por ajo ishte zbrazur bukur shumë.Demiri do e ndjente rëndë këtë dhembje të zbrazjes që po i bënin fshatit,dhe i furi një këngë:


ÇMë KA RëNë NJë MALL



Çmë ka rënë një mall i shkretë
zemrën nuk ma lë të qetë
vendi im kur mu kujtue
lotët më rridhnin sikur krue
vajmedet.

Vend i vjetër në malësi
por i dashur për njerëzi
për mikpritje dhe bujari

vajmedet.

Kur u mblidhnim nëpër oda
tuj këndue túj luajt lojëra
Baci Nel tuj u ra kavallave
tuj ngrënë molla e tuj ngrënë dardha
vajmedet.


Më pas do të përshkruan me dhembje ndryshimet që kanë ndodhur në fshatin e tij të lindjes,ku do ta mundonin thell në
zemër disa zhdukje të të mirave në vendin e tij,dhe e fillon kështu:



Dola fushat me i shique
fëmijërinë ku e kam kalue
vendi im shumë kish ndryshue

odat shumë ishin rrallue
lojnat shumë ishin harrue

dhen dhe lopë nuk kishte m☺a
kumbonat s´ndëgjoheshin ma
fyelli e kënga ishin tretë
vetëm zogjët ishin mbetë
ishte ba si vend i shketë
arat ishin mbushur therrë
e livadhet bërë zabel
e vajmedet.

Më
pas Demiri do të mbushej shumë e shumë mall,duke i bërë vështrimet çdo
pjese të vendlindjes së vet dhe më në fund do e derdh këtë mall të
shfryer duke vazhduar:


Skaj me skaj e vizitova
rrënzë një guri ula pushova
tuj qa në zë sikur fëmijë
deri sa e shfryna zemrën mirë e vaj medet.........


Po
Demiri nuk do të harroj kurrë vendlindjen e vet,ai do e viziton në çdo
vit,për çdo vit do të organizoj jetën kulturore atje"TAKIMET E
VENDLINDJES TUGJECI" në të cilën do marrin pjesë qindra-mijëra njerëz
nga mbarë hapësirat shqiptare dhe mërgimtarët tanë.


Demir
Krasniqi ky atdhedashës ,do fillon punën e tij me shumë vullnet të pa
shuar në poezi e publicistikë,në krijimtarinë e tij muzikore në disa
rryma,në gjitha motivet dhe shumë kohë ishte gjenerator i programeve në
Radio Televizionin e Prishtinës.Ai po e begatonte atë me muzikë
popullore
dhe folklorike,por këngët e tija pamarrë parasysh
motivet kishin muzikalitet të ëmbël dhe domethënje.Pasi shpërngulet nga
vendlindja dhe grupi i tij,Demiri do këndonte shumë vite me të ndjerin
Shaip
Berisha,një burrë i urtër,i dashur për shokët dhe atdheun,me një
diapazon njohurish në fushën e folklorit,me të cilin ka xhiruar shumë
emisione në TVP,produkcione kasetash,pllakash gramafoni,CD......I
ndjeri Shaip Berisha ka disa vite që nuk jeton me ne dhe kjo ishte
njëra nga dhimbjet
që Demir Krasniqi mezi e bart mbi supe.

Ka kohë që edhe Demiri vepron dhe jeton në Gjilan,ku përveq punës së arsimit ai mirret me krijimtari muzikore,shkruan,komponon,k♪7ndon,grumbullon
folklor nga mbarë hapësirat shqiptare,merr pjesë në shumë manifestime
kombëtare,është i shpërblyar me shumë çmime,mirënjohëje dhe lavdata.Ai
nuk humbas kohën për asnjë çast
gjenë kohë për ndeja me miqët,por
edhe për krijimtarinë,ku deri me tani ka botuar 16 libra dhe shumë
artikuj në gazeta,revista,faqe shqiptare,forume shqiptare,etj.Qdo
shkrim i tij ka përbajtëje të qartë:Për arsimin,atdheun dhe kombin.



P.S.Lexues i nderuar:Unë ndjek me kujdes qdo hap veprimi të krijuesit ,këngëtarit,muzikologut,poetit dhe veprimtarit tanë Demir Krasniqit,andaj do përpiqem që shkrimet të i vijoj më tej për te dhe rreth tij.

uwuw shum te mira te lumt shoki shaban veq vazhdo..