TUFË KËNGËSH KURBETI

Demir KRASNIQI




PLAGË KURBETI





Gjilan, 2010.

1. MALLKOJ KURBETIN

Mallkoj kurbetin , mallkoj këtë jetë,

Larg n’ dhera t’ huaja si më ka tretë !

Ku nuk ngrohë diell , ku s’ ndriçon hënë ,

Ku s’ kam familje, as babë, as nënë !

Ëndrrat e natës donë me m’ shashtrisë ,

Ëndërroj vendlindjen , dyert e shtëpisë...

Malli ma dogji zemrën e shkretë ,

Ku i kam shokët , ku më kanë mbet ?!

Ëndërroj një vashë që e kam dashtë ,

Ëndërroj dhe dasmën që ta bëjmë bashkë !

Ëndrrat m’i mori kurbeti i shkretë ,

Vajzën që desha , ku më ka mbet ?!

E ëndërroj nënën , n’ derë që më pret ,

Zëri i saj , në gjumë më thërret !

Rininë e humba , malli m’ ka tretë ,

Varri i nënës, ku më ka mbet?!

Vatrën ku u linda, unë e ëndërroj ,

Vendet ku u rrita , unë i kujtoj ...

Larg n’ dhera t’ huaja , n’ kurbet jam tretë,

Varret e t’ parëve , ku më kanë mbet ?!

Ku mbetën librat që i kam lexu’ ,

Ku mbet diploma që jam shkollu’,

Larg n’ dhera t’ huaja , n’ kurbet jam tretë ,

Librat , diploma ku më kanë mbet?!

2. KËNGA E AZILANTIT

Azilant , unë kur shkova –

Mirë e pashë se fort gabova !

U pendova ashiqare ,

Fati deshi s ‘ pata qare !

Ah! Sa në hall kam ra –

S’ është kollaj me u nda !

Me u nda për së gjallë, medet ,

Trupi mu ka kallë , medet,

Zemra m’ digjet n’ mall !

S’ çohet jeta n’ dhe të huaj ,

Jam mërzitë me mend po luaj !

A thua vjen ndo’ i herë ndo’ i gëzim ,

Që të kthehem n’ vendin tim ?!

Ah! Sa në hall kam ra –

S’ është kollaj me u nda !

Malli më ka marrë , medet,

Kam lënë nënën plakë ,

Zemra m’ digjet flakë !

E kujtoj me mall vendlindjen ,

Që pa dashtë , ia ktheva shpinën !

Ke për mua i ziu kësmet –

Mos me u kënaqë kurrë në këtë jetë !

Ah! Sa në hall kam ra –

S’ është kollaj me u nda !

Me u nda për së gjallë , medet ,

Lotët më janë tha ,

Plasa duke qa !

NË KULLËN E LASHTË

Në kullën e lashtë ,

Nënën time e lash !

Nisëm për kurbet , moj nëno ,

Lamtumirë , i thash !

Oh, të dua !

Shumë të dua !

Se ti më ke rritë , moj nëno,

Më ke shkollua !

Kur ta ktheva shpinën –

Se ç’ u mbusha mall ,

Vera m’u bë dimër , nëno,

Zemra flakë m’u kall !...

Oh, të dua !

Shumë të dua !

Se ti më ke rritë, moj nëno,

Ke vuajt për mua !

Deri sa t’ largohem –

Nëna rrinë në shkallë !

Unë rri e mendohem , nëno,

Ndoshta s’ të gjej gjallë ?!...

Oh, të dua !

Shumë të dua !

Deri sa t’ jam gjallë , moj nëno,

S’ kam me t’ harrua !

4. KTHEHU VËLLA NË ATDHE

O, vëlla i im, në dhe të huaj ,

Kur po vjen – na shkruaj ?

Nëna plakë është mërzitë ,

Për ty qanë ditë për ditë !

Fëmijët dhe e dashura jote

Qajnë e thërrasin :”Babë, ku je?”

Motrat këpusin lotët –

Kthehu, o vëlla , në Atdhe !

O, babë ! O, babë i dashur !

Thërrasin fëmijët ditë e natë !

Ktheu , na bën të lumtur –

Jeta pa Ty, është e zbrazët !

Kthehu , o baba im –

Ne – pa Ty, jem jetim !

Kthehu , o prindi im –

Jeta – pa Ty, s’ ka kuptim !

Oh, eja, eja , o vëlla –

Thërrasin motrat pa ia nda !

Zemrat tona të kërkojnë –

Së bashku të jem për gjithmonë !

Fëmijët dhe e dashura jote

Qajnë e thërrasin :”Babë, ku je?”

Motrat këpusin lotët –

Kthehu , o vëlla , në Atdhe !

. VAJI I FËMIJËS

Dëgjoj një fëmijë që po vajton –

Babanë e vet po e kërkon !

-Më kujtohet – thotë ai – si sot...

Dhe iu mbushën sytë me lot !...

N’ dhe të huaj, baba më ka shkua –

Punë të rënda për të punua !

Babai u largua –

Ne, për t’ na ndihmua !

Derdhi djersë e mund –

Bukën për t’ na e sigurua !

Ëndërrova shumë , si fëmijët tjerë –

Lojëra t’ bukura që do t’ më sjellë !...

-Lojëra t’ bukura e shumë para ,

Veshë e mbathë sikur ata !...

Kur të kthehet – shumë do t’ më dojë ,

Shtëpi t’ bukur do t’ na ndërtojë !

Do të jem ballëhapur

Dhe do t’ më shkollojë ,

N’ vatrën tonë të lumtur ,

S’ bashku do t’ jem përgjithmonë !...

Ëndrrat e mia – ëndrra kanë mbet .

Dëshirat flakë ndizen për jetë !...

-Babanë tim , e ndau kurbeti –

E mori era – larg e treti !...

Nuk dijë ku mbet babai im ,

Por, pa te , kam mbet jetim !

Tash, unë shumë po vuaj ,

Por po e kuptoj –

Se në dhe të huaj

Askush nuk bën që të shkojë !...

6. SYTË E NËNËS KURRË NUK TERËN

Kur na lindi djalë, oj nëno,

Në këtë vatrën tonë –

Zbrazëm pushkët lajmëtare ,

Si që e kem zakon !

Sa shumë hoqe , ti moj nëno,

Djalin me e rritë –

Prej gojës , bukën e ndave

Për me e qitë në dritë !

Me mundim prite shumë vjet –

Djali me u shkollua ,

Me hy n’ punë – me dalë n’ bukë t’ vet

Dhe me e martua !

E kreu djali fakultetin –

Askund punë nuk gjet ?!

E la nënën – mësyu kurbetin ,

N’ dhe të huaj u tret !...

Sytë e nënës – kurrë nuk terën ,

Lotët s’ ndalen kurrë –

Kur ia sheh diplomën vjerrun

Që ia la mbi mur !...

SHKOJNË BILBILAT

Shkojnë bilbilat tuj flut’rue ,

Për fole, shkojnë tue vajtue !

Vajtojnë çerdhe, male e thera –

Kanë marrë rrugë për dhera tjera !

Lamtumirë, foleja ime ,

Ty, po t’ lamë me mallëngjime !

Shkojnë bilbilat për hava –

Për vend t’ vet po shkojnë tue kja !

N’ dhera t’ huaja donë me ra –

Ndoshta s’ mujnë ma me u pa ?!

Lamtumirë, vendlindje e vjetër –

Prapë do t’ vijmë në verën tjetër !

Shkojnë bilbilat renda – renda ,

Për Atdhe tue ju djegë zemra !

Për Atdhe që ia kthyen shpinën –

Në vetmi e lanë vendlindjen !...

Lamtumirë, vendlindje e vjetër –

Prapë do t’ vijmë në verën tjetër !

MALL KURBETÇARËSH

Lamtumirë , o fshat i ri,

Lamtumirë, o zogu i malit,

Lamtumirë, ti vashë e dashur ,

Për babanë , t’i rrëfesh djalit !

Shkoni, ju burra, shkoni, shkoni ...

Vashat e juaja , mos i harroni !

Kur po dal në rrugë të madhe

Skaj një fushe , një qyteti ,

Ëndrrën time kosovare

E mori era – larg e treti!...

Ju ftojnë nënat, kurbetçarë –

Janë të vetmuara, për ju duke qarë !

Kur po kthej nga bota e huaj ,

Qeshen vashat si mimoza .

Vendi i dashur zgjon kujtimin –

Njëherë qava, pastaj loza ...

Udhëtoni ju, o bijtë tanë, udhëtoni –

Vatrat e juaja mos i harroni !

MË THËRRASIN KUJTIMET

Më thërrasin kujtimet , gurët nën mure ,

Buka e misrit që soset n’ furrë !

Më thërrasin gjethet t’ vizatuara n’ letër ,

Më mallëngjen kënga e bilbilit t’ vjetër !

Më thërrasin krojet që rrjedhin kthjelltësi

Dhe sytë e vashës që presin ngrohtësi ...

Më thërrasin livadhet , fluturat e bardha ,

Hijet e bukura , sofra te dardha !...

Më thërrasin shkronjat që i lash në shtrat ,

Po ashtu librat që u ribotuan prapë !...

Më thërrasin arat, lumthi i Misirit ,

Vallëzimi i bareshave te kasollja e fierit !...

NË STACION TË AUTOBUSËVE

N’ stacion të autobusëve

Shumë kem derdhur lot të nxehtë,

Ditë pas ditësh , vit pas viti ,

Duke përcjell vëllezër në kurbet !

Derdhin lot nëna e motra ,

Baballarë , gra e fëmijë...

Bijtë tanë na i mori Evropa

E s’ na i ktheu deri n’ pleqëri !

Autobus – tymin e bardhë ,

Ku po i qon gjithë këta shqiptarë?

Na i shpërndanë nëpër Evropë –

Si s’ ke frikë se t’ lëshon kjo tokë ?!

Autobus – tymin e zi ,

Mos na i ço djemtë n’ Gjermani !...

N’ Suedi e n’ Danimarkë ...

Si s’ ke frikë se t’ merr ndo ‘i flakë ?!

Autobus – gomat e rënda ,

Si s’ ke frikë se t’ mallkojnë nënat ?!

T’ mallkojnë nënat dhe Kosova –

Na i latë shkret këto vatrat tona !

ÇKA PO M’ DUHEN ATO MARKA

Çka po m’ duhen ato marka –

Kur n’ kurbet më dogji flaka ?!

Çka po m’ duhen ata franga –

Kur nga malli më vdiq nana ?!

Çka po m’ duhen ata dollarë –

Kur m’ bajnë mallë familja mbarë ?!

Çka po m’ duhen ata shilinga –

Kur nga malli , unë , u liga ?!

Çka po m’ duhen ato lira –

Kur n’ Atdhe më mbet e mira ?!

Çka po m’ duhet pasuria –

Kur pa babë m’u rritën fëmija ?!

MALLI PËR FËMIJËT

Malli i fëmijëve po më thërret –

T’ shkoj, t’i shoh, atje n’ kurbet !

T’ ua shoh çatinë , ku janë strehu’ –

N’ atë dhe të huaj si janë tuj rrënu ‘?!

T’i puthë me mall e përqafim ,

Të ngihem gaz e ledhatim !

Refreni:

Luaj me nipa, luaj me mbesa ,

Si me lulet në pranverë ...

Më djeg malli, më thërret shpresa –

A do t’ kthehen ndonjëherë ?!

Mallkuar qoftë i ziu kurbet –

Njeriu banë mall fëmijët e vet !

Vuajtjet e zeza na i kanë nda –

Anë e mbanë botës jem shpërnda !

Vuajtjet e rënda na i kanë shkri –

Zemrat e prindërve na i kanë ngri !

Refreni:

Luaj me nipa, luaj me mbesa...etj.

A më trego , o moj Perëndi –

Për ka i lindëm , ne, këta fëmijë ?

Për ka i rritëm, i shkolluam ,

Për ka bamë dasma dhe kënduam?

Për ka u munduam , ne në këtë jetë –

Fëmijët , kurbeti me na i tretë?!

Refreni:

Luaj me nipa, luaj me mbesa...etj.

AS N’ VENDLINDJE , AS N’ KURBET

Larg vendlindjes në kurbet –

Lash rini e lash shëndet...

Iku mosha, iku gëzimi –

Pa mëshirë m’i mori mërgimi .

N’ vend të huaj, ku jam përherë –

T’ gjithë më thërrasin “AUSLANDER”!

N’ vendin tim, n’ pushim me ardhë –

T’ gjithë më thërrasin “GURBETÇARË”!

N’ vend të huaj s’ më flet askush ,

Malli m’ djeg n’ zemër si prush !

N’ vendin tim kam babë e nënë –

Vijë n’ pushime – s’ njoh askënd !

Ditë e natë po m’ qajnë fëmija –

Hajde babë, kthena te shpija !

Na pret gjyshja, ku i lamë lojërat –

Kjo shtëpi nuk është e jona !

Kur t’ hyjnë fëmijët n’ pubertet –

S’ ka që i kthen kush n’ vend të vet !

Jetë të re , atje fillojnë

Dhe vendlindjen e harrojnë !

Me njerëz t’ huaj fillojnë martesat –

Prindërit krejt i humbin shpresat !...

Ku ta bëjnë pleqërinë e shkretë –

As n’ vendlindje, as n’ kurbet ?!...

15. Ç’ PO VAJTON NJË NËNË E SHKRETË

Ç’ po vajton një nënë e shkretë –

Në pleqëri vetëm ka mbetë !

Vajton nëna, n’ prag të derës ,

Bashkë me qyqen e pranverës...

-Mori Qyqe, moj Hajri ,

Ti, po qanë për nëntë vëllazëri ,

Që t’ lanë vetëm nënën çorre ,

Pa i pa djemtë ku i ka ndër vorre !...

-Unë , po qajë për fëmijët e mi ,

Që m’ lanë vetëm në pleqëri .

Fëmijët e mi me djem e çika –

I mori Evropa e Amerika !...

Sytë e goja më janë tha –

Fëmijët e mi, kurrë pa i pa !...

Jam ligë fort e nuk po mujë ,

S’ ka kush m’jep as një pikë ujë !

Për me vdekë, unë jam zatetë ,

S’ ka kush m’ çon n’ atë vorr të shkretë !

Nuk kam çika me ma ba gjamën,

Nuk kam djem me ma pritë t’ pamën !

ÇILMA DERËN NËNA IME

Zgjohu , o nëna ime ,

Dhe derën çilma mua !

Të puthë me mall e përqafime –

Djali yt i mërguar !

Çilma derën, nëno, mua,

Nuk troket askush i huaj !

Trokas , nëno, trokas unë –

Djali yt i mërguar !

Shumë kohë ke qenë n’ vetmi ,

Shumë lot ke derdhë për mua ...

Harroje nënë, t’ kaluarën time ,

Më falë që kam gabuar !

Çilma derën , nëno, mua ,

Nuk troket askush i huaj !

Trokas , nëno, trokas unë –

Djali yt i mërguar !

Një zë , nga varri m’ thotë –

Mos trokit në derë kot ,

Askush s’ jeton n’ atë shtëpi t’ shkret ,

Nëna pushon n’ varr të vet !

Ah, mallkuar qofsh, o i ziu kurbet ,

Nëna ime m’ paska vdekë !

M’ paska vdekur me shumë mall ,

Pa m’ marrë ngryk, pa m’ bërë hallall !

KËNGA E KUDRET SHABANIT

Tue mendue n’ vatër t’ shpisë –

Nji shok mu kujtue ,

Që pat shkue n’ Gjermani ,

Atje me punue !...

Për idare t’ shpisë së vet,

Për të përparue –

Shkoj e mbushi plot nji vjet

Prej shpije i larguem.

E idhtë asht jeta n’ dhe të huej ,

Kush s’ mun me besue !

E di ai që e ka sprovue –

Mundet me u tregue !

Kështu punoj shoku Kudret ,

Kurrë pa u kursye ,

N’ Gjermani , o, plot nji vjet,

Larg familjes tij !

Mbas nji viti , nji ditë tjetër,

Djali ty u mendue –

Do ta marr , ta shkruej nji letër ,

Prindve me ja u çue !

-Shumë jam lodhë e jam mërzitë,

Trupi m’ asht dërmue ,

N’ punë t’ huej , trupin e kam shitë,

S’ muj ma me qindrue !

-T’ fala u baj, o prindë të mi,

T’ gjithëve atje juve –

N’ këtë javë ditë kismet do t’ vi ,

Dilni , pritnim mue !

Letra n’ shpi kur paska ardhë –

Prindët e kanë knue ,

Për nji çast familja e mbarë

Boll fort janë gëzue!

Prej gëzimit , motra Ajshe,

Që kish për vëlla t’ vet ,

Nisi e knojke :”Lumja motra,

S’ t’ kam pa qe nji vjet!”...

Ashtu knojke i vllaj Rexhepi,

Shumë ish përmallue:

“Tash na vjen neve Kudreti,

Fort ka me na gzue !”

U afrue çasti i fundit

Punën me e mbarue ,

I thanë shokët:”Leje punën,

Hajde n’ stan me shkue !”

-Jo, bre shokë, se jam shqiptar,

T’ parët tanë janë betua:

“Puna që t’ besohet n’ dorë ,

Mos me e shkretnue !”

-T’ drejtën, vllazën, me ja u thanë,

Edhe unë jam lodhë,

Po e kam gati ta mbaroj

Dhe mejherë do t’ shkojmë !

Kur pa pritë, makinës tij ,

Zhurma i pushoi –

Vinçi i randë i ra mbi krye ,

T’ vdekun e paloi !...

Shokët e tij i ranë përmbi –

Me za tue vajtue –

Ah, Kudret, o vëlla i ri,

Fort na ke përvëlue !

Morën shokët e përgatiten

Atë kufomë të tij ,

Me aeroplan e përcollën

Për vendlindje t’ tij !

Telegram, o, Ministria

I çoi familjes tij –

Veç shnosh qpfshi ju të tjerët,

Vdiq Kudreti i ri !

Me shpejtësi, o, krejt Tërrnoci

Shkuen te shpija e tij –

Gajret bani, ju shnosh qofshi,

O, ju prindë të tij !

Nis e flet baba Shabani ,

Burrit si i ka hije:

“More, shokë, dy fjalë t’ mi falni

Ma ja thanë mbi krye!...

Nuk po qajë , pse m’ ka shkue djali,

Se i kam edhe dy tjerë ,

Por , po qajë se m’ pat marrë malli

Veç me e pa nji herë !...

S’ mu mbyt djali për ndoj marre,

Që m’ koritë edhe mue,

Por për shpi e për idare

Me shpirt ty u mundue !

Thonë – për burra nuk asht loti ,

Por zemra po m’ dhemë ,

Gurbetxhitë ishalla i ruen Zoti,

E s’ju ndodhë si djalit tem !”

Nana e mjerë, kish dalë në shkallë,

Me mallë tue vajtue :

“Fort po t’ djegka evlati i parë,

N’ zemër m’ ka përvëlue !”...

Motra Ajshe , s’ poj terë sytë,

Vëllain tue vajtue:

“A për vorr, motra t’ ka pritë,

T’ vdektë me t’ përqafue ?!”...

Qajnë Rexhepi e Sahadeti ,

S’ munden me ju nda:

“Na e thau krahun, sot Kudreti,

Ma i dashni vëlla!”...

Nusja e re, nisi e po flet,

Me za tue vajtue:

“ Kam ardhë nuse qe nji vjet,

T’ gjithë më kanë nderue !...

Atë çejiz që jam coptue

Për Ty, tue marue ,

Me ditë t’ sotit qoftë mallkue ,

Mos e paça gëzua !...


Po t’ betohem n’ sytë e ballit –

Ma s’ kam me u martue ,

Prej këtij trolli, prej ktij pragi ,

Kurrë s’ kam me u largue !”...

Shumë kësi djem, sikur Kudreti,

N’ kurbet ia kanë mësy –

N’ dhe të huej ,vdekja na i treti,

Lanë shtëpitë nën dry !

KËNGA E KUDRET SHABANIT

Tue mendue n’ vatër t’ shpisë –

Nji shok mu kujtue ,

Që pat shkue n’ Gjermani ,

Atje me punue !...

Për idare t’ shpisë së vet,

Për të përparue –

Shkoj e mbushi plot nji vjet

Prej shpije i larguem.

E idhtë asht jeta n’ dhe të huej ,

Kush s’ mun me besue !

E di ai që e ka sprovue –

Mundet me u tregue !

Kështu punoj shoku Kudret ,

Kurrë pa u kursye ,

N’ Gjermani , o, plot nji vjet,

Larg familjes tij !

Mbas nji viti , nji ditë tjetër,

Djali ty u mendue –

Do ta marr , ta shkruej nji letër ,

Prindve me ja u çue !

-Shumë jam lodhë e jam mërzitë,

Trupi m’ asht dërmue ,

N’ punë t’ huej , trupin e kam shitë,

S’ muj ma me qindrue !

-T’ fala u baj, o prindë të mi,

T’ gjithëve atje juve –

N’ këtë javë ditë kismet do t’ vi ,

Dilni , pritnim mue !

Letra n’ shpi kur paska ardhë –

Prindët e kanë knue ,

Për nji çast familja e mbarë

Boll fort janë gëzue!

Prej gëzimit , motra Ajshe,

Që kish për vëlla t’ vet ,

Nisi e knojke :”Lumja motra,

S’ t’ kam pa qe nji vjet!”...

Ashtu knojke i vllaj Rexhepi,

Shumë ish përmallue:

“Tash na vjen neve Kudreti,

Fort ka me na gzue !”

U afrue çasti i fundit

Punën me e mbarue ,

I thanë shokët:”Leje punën,

Hajde n’ stan me shkue !”

-Jo, bre shokë, se jam shqiptar,

T’ parët tanë janë betua:

“Puna që t’ besohet n’ dorë ,

Mos me e shkretnue !”

-T’ drejtën, vllazën, me ja u thanë,

Edhe unë jam lodhë,

Po e kam gati ta mbaroj

Dhe mejherë do t’ shkojmë !

Kur pa pritë, makinës tij ,

Zhurma i pushoi –

Vinçi i randë i ra mbi krye ,

T’ vdekun e paloi !...

Shokët e tij i ranë përmbi –

Me za tue vajtue –

Ah, Kudret, o vëlla i ri,

Fort na ke përvëlue !

Morën shokët e përgatiten

Atë kufomë të tij ,

Me aeroplan e përcollën

Për vendlindje t’ tij !

Telegram, o, Ministria

I çoi familjes tij –

Veç shnosh qpfshi ju të tjerët,

Vdiq Kudreti i ri !

Me shpejtësi, o, krejt Tërrnoci

Shkuen te shpija e tij –

Gajret bani, ju shnosh qofshi,

O, ju prindë të tij !

Nis e flet baba Shabani ,

Burrit si i ka hije:

“More, shokë, dy fjalë t’ mi falni

Ma ja thanë mbi krye!...

Nuk po qajë , pse m’ ka shkue djali,

Se i kam edhe dy tjerë ,

Por , po qajë se m’ pat marrë malli

Veç me e pa nji herë !...

S’ mu mbyt djali për ndoj marre,

Që m’ koritë edhe mue,

Por për shpi e për idare

Me shpirt ty u mundue !

Thonë – për burra nuk asht loti ,

Por zemra po m’ dhemë ,

Gurbetxhitë ishalla i ruen Zoti,

E s’ju ndodhë si djalit tem !”

Nana e mjerë, kish dalë në shkallë,

Me mallë tue vajtue :

“Fort po t’ djegka evlati i parë,

N’ zemër m’ ka përvëlue !”...

Motra Ajshe , s’ poj terë sytë,

Vëllain tue vajtue:

“A për vorr, motra t’ ka pritë,

T’ vdektë me t’ përqafue ?!”...

Qajnë Rexhepi e Sahadeti ,

S’ munden me ju nda:

“Na e thau krahun, sot Kudreti,

Ma i dashni vëlla!”...

Nusja e re, nisi e po flet,

Me za tue vajtue:

“ Kam ardhë nuse qe nji vjet,

T’ gjithë më kanë nderue !...

Atë çejiz që jam coptue

Për Ty, tue marue ,

Me ditë t’ sotit qoftë mallkue ,

Mos e paça gëzua !...


Po t’ betohem n’ sytë e ballit –

Ma s’ kam me u martue ,

Prej këtij trolli, prej ktij pragi ,

Kurrë s’ kam me u largue !”...

Shumë kësi djem, sikur Kudreti,

N’ kurbet ia kanë mësy –

N’ dhe të huej ,vdekja na i treti,

Lanë shtëpitë nën dry !





























20. TRAGJEDIA NË AEROPORTIN E SHKUPIT

Plot me mall e zjarr në gji ,

Po e këndoj nji tragjedi ,

Tragjedi n’ këto troje t’ shtrenjta,

Që s’ harrohet sa t’ jetë jeta !

S’e harron poplli shqiptarë ,

Si në Shkup , në Gostivar,

N’ Ferizaj e në Gjilan,

Në Tetovë e në Deçan ...

Në Preshevë e n’ Kumanovë,

Në Prishtinë e n’ mbarë Kosovë...

Qante Struga me rrethinë ,

Për ata që shkuen pa kthim !

Morën rrugën për mërgim –

Gurbetçarë në Perëndim.

I lanë nanat tuj kajtë n’ oxhak ,

I lanë babat pa djem n’ konak !

I lanë motrat me lot te dera ,

Tuj përcjellë vllaznit n’ dhena tjera .

Burra e gra, bashkë me fëmi’ –

Aeroportit n’ Shkup ia kanë mësy !

Përshëndeten me miq e shpi ,

Me fjalë t’ ngrohta e lot në sy.

Përshëndeten me pleq të vjetër –

Mirë u pafshim n’ pushimin tjetër !

Ai 5 Marsi Nandëdhetë e tre –

Ditë e zezë ish kanë për ne !

Në mesditë, n’ ora dymdhetë ,

Aeroplani u nis përpjetë ...

Aeroplani po lëshon ushtimë ,

Krismë e madhe e bubullimë,

Flakë e verdhë porsi vetimë ,

Shumë udhtari ka ra viktimë !

Eksplodim, fuqi baruti –

Gjamë të madhe na mori Shkupi !

Menjiherë lajmruen n’ radi –

Na ka ndodhë nji tragjedi !

Ndjeu Kosova , shpi për shpi,

Aeroportit ia kanë mësy.

Shumë kanë vdekë, shumë janë lëndue,

Shkojnë familjet me i kërkue .

Shumë trishtimë e shumë kjamet ,

S’ e njeh njeri – njeriun e vet!

Plot xhenaze ish mushë ledina,

Mbledhin trupat copë e grima!...

Në spitale shumë po i çojnë,

Të lënduemit t’ i shpëtojnë !

U mallkofsh gurbet i shkretë ,

Na i shkrumove zemrat për jetë !

Shumë familje n’ pikëllim janë ra,

Shkrum i gjallë zemrat iu kanë ba.

Mbarë Kosova n’ kamë janë çue ,

Në varrime tanë tuj shkue .

T’ gjithë familjet tu i ngushllue ,

Telegrame tu iu dërgue ,

Plagë e dhimbje s’ bashku tu i nda ,

Tue derdhë lot vëllau për vëlla !

Ju që shkuet n’ atë rrugë t’ pa kthim,

Kurrë për ju, s’ do t’ ketë harrim!

Me respekt kemi me ju kujtue ,

Për familje keni punue .

Për bukë goje, idare t’ shkretë,

E muert rrugën për gurbet .

Gjithmonë ishte dëshira e juej –

Mos me vdekë në dhe të huej !

Tragjikisht, ju e humbet jetën,

Për familje flijuet veten .

Ju të gjallët bani gajret ,

Ju dhashtë Zoti selamet !

Paçi mend, paçi shëndet ,

Zoti e ka fuqinë e vet !

Zoti baftë në ju rahmet,

Ju shtoftë fëmijë e bereqet !

Ju të gjallëve Zoti, gajretin ,

T’ gjithë viktimave, Zoti xhenetin !

DHEU I HUEJ NA KA DAMTUE

M’ falni shokë nja dy dakikë,

Mos t’ ju la me u mërzitë,

Se nuk jam tuj u mahitë,

Por do t’ baj nji trohë kritikë,

Se qe besa jem habitë !

S’ po kam qare pa kritikue

Për do djem që janë largue,

N’ dhena t’ hueja na kanë shkue,

Me lypë punë e me punue ,

Tue mos ditë se kanë gabue,

Parja e huej na i ka mashtrue,

Dheu i huej na i ka damtue !...

Kemi mbet të vetun krejt ,

Si po bajnë djemtë 17 vjet,

Drejt po shkojnë në hyqymet,

Pashaportën po e shtinë n’ xhep,

Lamtumirë, për n’ tjetër shtet !

Na i kanë lanë n’ shpi ka dy pleq,

Ma t’ vjetër se 60 vjeç,

Pleqtë e shkretë na u coptuen,

A me dalë n’ arë me punue,

A thue gjanë me shkue me i rue,

A n’ mulli me shkue me blue,

A n’ pazar me pazare,

Apo shpinë me u ndalë me e rue ?!...

Shumë i lanë shtëpijat shkret ,

S’ donë katund, por donë qytet,

Se n’ katund – thonë – nuk ka jetë,

Ma mirë n’ shehër për lezet,

Punë me dorë s’ kemi me prekë !...

Ta dijmë mirë se jem mashtrue,

Dheut t’ huej që i kem lakmue –

I lam tokat pa punue,

I lamë shpijat me u rrënue,

I lamë shtallat pa i trellue,

I lamë bahçet pa i plehnue,

I lamë pemtë pa i shortue,

I lamë livadhet me u shkretnue,

I lamë fëmijët pa i shkollue !...

Na po bajmë shumë dame tjera,

Prej të cilave po del potera...

Po i martojmë djemtë e ri ,

Po bajmë dasma me “Çallgi”,

Por ata nuk po rrinë n’ shpi,

Po i lanë nuset me dy – tre fëmi’.

Vet po ikin n’ gurbet t’ zi !...

Kur po nisin fëmija me u rritë,

Po donë pleqve me ja u nxjerrë sytë,

Nuk guxon kush me i qortue,

Nuk ka kush me i edukue ,

Kur po nisen n’ shkollë me shkue,

Mësuesin fare s’ donë me ngue ,

Mësimet fare s’ donë me i mësue,

Librat s’ donë me i lexue,

As detyrat s’ donë me i shkrue,

As në shkollë nuk donë me shkue,

Rrugëve rrinë ty u hajlazue ,

Kështu po mësohen fëmija keq ,

S’ bahet njeri, po bahet dreq !

Çohet biri e del prej shpijes ,

I lëshon flokët der’ n’ gjysë të shpinës,

Hiq pa i krehë i lidhë bistek ,

I shtron natën si jastëk,

I thotë vetit :”Jam Bitllis”,

Thue se a le e rritë n’ Paris !

Harron prindë e harron shpi,

Harron miq, harron vëllazni,

Harron nusen në gjini,

Harron gjuhë, vendin e tij !...

Harron krejt që asht shqiptar,

Banë punë t’ mbrapshta – s’ punon mbarë,

Prej qytetit në qytet ,

Prej nji shteti në nji shtet ,

As pesë pare s’i ka n’xhep !

Kur t’ niset n’ pushim me ardhë,

E merr kerrin n’ “Renta Car”,

Për me ardhë me u shitë si car !

Disa tjerë kur vijnë n’ shtëpi,

Marrin pare hua n’ shqoni ,

E kur t’ kthehen n’ gurbet me shkue ,

Baba , borxhet duhet me ja pague !

Thotë i mjeri :”Jam frajer “

Merr kredi e blen nji kerr ,

Del e i grahë dije e pa dije ,

Herë me pije, herë pa pije ,

Kur ta merr rrugën me u mësy,

Për me ardhë n’ vendlindje t’ tij,

Me shitë mend , me shitë trimni ,

Çka ka ba n’ atë Gjermani ,

Për “standard”, për “pasuni”,

Për “kulturë “ që e ka mbërri...

Kryet përpjetë, nuk sheh me sy ,

Po bajnë ndeshje rrugës tuj pi,

E po i lanë zorrë e mushkri ,

Shkelin pleq e shkelin fëmijë ,

Kur po ndiejnë familja e tij,

N’ dergjë po bien me mërzi ,

U digjet zemra gjithmonë n’ vetmi !