Grimca poetike, Thënie dhe Këshilla.

Krijuar nga Llemadeo

Nëse don të bësh diçka për Atdheun…:

Nëse don të bësh diçka të mirë për atdheun,
Mos mendo kurrë për lavdi dhe emër!
Biles do të ishte mirë, ta bëje çdo gjë në heshtje !
Them për ata, që e bëjnë çdo gjë me shpirt dhe zemër!

Atdheu nuk ka nevojë…!

Atdheu nuk ka nevojë që vetëm të thuash; që e don !
Por Atdheu ka nevojë të ia shërosh plagët´ kur ai rënkon!
***
Atdheu nuk ka nevojë që ti të mburresh me emrin e ti !
Por atdheu ka nevojë që ti ta nderosh me punë e ndershmëri !
***
Atdheu nuk ka nevojë për emrin tënd plot lavdi…
Por ka nevojë që të mos lëndohet` kur përmendesh ti !
***
Nuk ka nevojë Atdheu për paratë e tua, as për tënden pasuri !
Por ka nevojë për njerëz të vërtetë,
me plot kuptimin dhe vlerën, që ka fjala: Njeri !

Të heshtësh dhe të dëgjosh…:

Është Urtësi të heshtësh përpara të liqve !
Ashtu siç është Fisnikëri´ të dëgjosh zërin e miqve !
Por është detyrë për çdo njeri, që të ngrejë zërin;
kundër intrigave të zemërliqve !

Për të kalurën dhe të ardhmen…:

Mos më thuaj se është i ditur ai që përserit vetëm të kaluarën !
Mos më thuaj që nuk është Gjeni´ ai që krijon dhe parashikon të ardhmën !

Një kritizieri

Do ta kisha dëgjuar me endje Kritikun e vërtetë,
i cili është si mjeku që shëron !
Por nuk mund ta dëgjoj kritizierin e rremë…
i cili ngjan me veshgjatin´ kur pëllet…,
sa herë që Kalorsin në udhë e shikon

Një Fallxhorje

O ti që me fatin e të tjerve´ në llum të kafesë luan…
Dhe aq herë pesimizëm, intrigë e urrejtje´ tek të tjerët mbjell…
Ndërsa unë pa ta parë fare filxhanin tënd´ po të them:
Se ti´ vetëm me gjarprin` vrasës, shëmbëllen…!

Te vuajturve për tu dukur…:

Nuk thashë, që ti nuk je gojtarë !
Nuk thashë, që nuk din ti bësh gjërat bukur !
Por të them që; asgjë nuk të vete mbarë,
Nëse çdo gjë që bën´ e bën për tu dukur…!

Atyre që mburren me numrin e librave të tyre…:

Më kot´ ti boton dhjetra libra, andej-këndej,
Tek Botuesit, që duan vetëm të fitojnë para…
Çdo fjalë do të fluturojë në erë´ e humbur,
Nëse ti, si konkurent e shikon mikun që ke në krah…!

Të krijosh vërtetë…!

Të botosh çfardo, sot është e lehtë, për çdo pareli…
Por të shkruash bukur, të krijosh vërtetë,
Për të mbetur përjetësisht i lexueshem,
Është punë e të rradhve, e të lindurve për atë Dashuri…!

Poetve që bëhen politikanë…:

Më falni or miq që po ua them;
Por ju e humbët udhën e bukur të poezisë,
që atë ditë kur vetveten e tradhtuat,
duke rendur pas Fronit e Pasurisë…!

Kopjacve…:

Nuk është mirë që gjetjet e të tjerve…ti vidhni !
Nuk është aspak mirë as dhe figurat e të tjerve ti përdorni…
Me vjen keq që udhën e humbni,
Sa herë që diçka, aty´ këtu… kopjoni !
***
Asnjë kopjac fjalësh apo i gjetjeve të të tjerve
Nuk mund të quhet krijues, poet apo shkrimtarë !
Nuk mund të jetë kurrën e kurrës vetvetja !
Ai smund të jetë as thjeshtë; lexues i kujtueshem, e jo më gazetarë !

Puthja…:

Oh, sa këndshem, më knaqe shpirt...; i thosh ajo !
…dhe një herë…! Dhe i varej si Lastari´ në Plep…
Prit zemër, prit se ma zure frymën…thosh ai,
Oh, jo jo, dua prap, më puth, …mu jep…!

Po,Grimcat poetike të Llemadeos flasin shumë,këtë e kam përcjellur te revista"Zëri i Largët";Aq më mirë që tani i gjejmë këtu në forumin tonë.Forumika nderë që mbanë krijimtarinë e poetit të mirëfilltë Llemadeos,unë e lexoj me vemendje këtë poet
nga Shqipëria që jeton e vepron në Gjermani.Aiështë veq poet edhe publicist dhe piktorë,njohës i mirë i gjermanishtes dhe përkthen poet të shquar gjerman.Me një fjalë poeti ka thënë atë që duhet thënë,në grimcat e tij poetike.

Vuajtjet...! Ah` sa dhëmb kjo fjalësa trishtim krijon,pasi vuajtjet nën dhëmbje,askush nuk i duron ! Kur trupi dhëmb´ sëmundjes së rëndë...kur shpirti dhëmb´ plagosjesh gjithçfarë...nuk ka jo´ grua, por as burrë nuk ka,që vuajtjeve të dhëmbjeve të u bëjë ballë ! Por ka ca vuajtje aq të pështira...aq të dëshiruara nga disa meraklinjë,nga ata, që gjithë jetën vuajnë për tu dukur...ata, që njëri tjetrit i lëpihen´ në trajtën; Servilë...! Thënie Nëse e don një mik… ! Nëse e don një mik vërtetëNderoje aq sa ai e meriton,Nëse do ti thurish lavdi të kotë…Mos thuaj që ti atë mik e don ! Lavdisë…! O fjalë e shenjtë që vetëm për heronjtë e vërtetë je krijuar,A smë thua, çkanë me ty servilët që hero e thërrasinÇdo mik a mike të tyre që qefin ua bën…Çdo të korruptuar të kohës që orekset ua ushqen ?! Ti qëndro atje lart o fjalë hyjnore,Në kupën e qiejve më qëndro´Dhe dritë në ballë mu bëj Heronjëve !Ndërsa pseudotë, mashtruesit ´ mi vërbo ! Llemadeo25.01.2008Germany