Toleranca fetare nuk është konjukturale, por dogmatike

Dihet tashmë që Shqipëria përbën një ndër vendet ku toleranca ndërmjet besimeve fetare është e admirueshme dhe këtë e pranon edhe faktori ndërkombëtar. Merita në këtë rast u takon në radhë të parë njerëzve të thjeshtë të popullit dhe pastaj drejtuesve të klerit si ortodoks, si katolik dhe si ai mysliman e bektashian.

Nga data 20 deri më 25 gusht ka qenë festa e imam Abaz Aliut në malin e Tomorit. Ndërmjet shumë vizituesve që kanë ecur në këmbë për herë të parë në historinë e Shqipërisë ka qenë Kryeministri dr. Sali Berisha, i pari Kryeministër që merr rrugën me këmbë për në një vend fetar. Po t’i referohemi historisë fetare thuhet që imam Abaz Aliu ka ikur me gjithë kalë duke përshkuar distancën nga Qerbelaja ku u zhvillua një betejë e pabarabartë në 10 tetor të vitit 680 ndërmjet padrejtësisë, tradhtisë dhe intrigës të përfaqësuar nga famëkeqi Jezit dhe drejtësisë, sinqeritetit dhe besimit të pastër të përfaqësuar nga nipi i profetit imam Hyseni. Në këtë betejë u masakruan disa dhjetëra njerëz, rreth 70 vetë shumë prej të cilëve kanë qenë të afërm të familjes së profetit.

Disa politikanë akuzojnë Sali Berishën për diktator. Por le t’i referohemi argumenteve logjike. Një njeri besimtar si Berisha duke pasur frikë dhe besim te Zoti kurrë nuk mund të jetë diktator sepse feja nuk predikon dhunën. Historia ka treguar se gjithë diktatorët kanë qenë ateistë duke përfshirë edhe diktatorët komunistë. Kështu duke filluar nga Neroni dhe duke kaluar pastaj në kohët më të reja, tek Napoleon Bonaparti, Hitleri, Lenini, Stalini, Enver Hoxha dhe të tjerë që janë diktatorë tipikë, dikush më shumë e dikush më pak kanë qenë të gjithë ateistë, prandaj të gjithë ata që akuzojnë Berishën hyjnë në kampin e ateizmit dhe materializmit. Është e qartë që asnjë njeri nuk është kartë e bardhë, duke filluar që nga unë që po shkruaj, por e rëndësishme është në beson apo nuk beson tek Zoti, je idealist apo materialist, të tjerat janë sekondare.

Në këtë rast dëshiroj të tregoj një histori të vërtetë rreth vitit 1968 kur unë isha 28 vjeç në fshatin Mallagjesh të Elbasanit, ka qenë një Hoxhë me emrin Ramazan Alla, të cilit i kishte dalë nami se kuronte shumë njerëz me mjete fetare edhe disa bimë mjekësore. Në kohën që Enver Hoxha zhvilloi sulmin donkishotesk kundra institucioneve fetare në shkurt të vitit 1967 në fjalimin famëkeq në Mat, Hoxhën e futën brenda në burg. Në atë kohë ish-kryeministri Mehmet Shehu që kishte një problem familjar mori vesh për Hoxhën dhe dërgoi disa njerëz të besuar që të kontaktonin me të për këtë problem që ishte punë sëmundjeje. Hoxhë Mallagjeshi (kështu e thërrisnin) edhe me të cilin unë më vonë kam pasur miqësi të ngushtë i tha që ta çojë personin e sëmurë në kishën e Laçit, dhe Mehmeti e çoi. Të nesërmen personi u shërua dhe Mehmeti në pamundësi për të dalë hapur nxori Hoxhën nga burgu, la të lirë vajtjen në kishën e Laçit edhe u mundua të rikonstruktojë një pjesë të rrugës. Këto janë të dhëna direkt nga goja e Hoxhës, i cili fatkeqësisht ndërroi jetë në vitin 1985. Po të ishte për Enverin, do t’i kishte shkulur edhe gjurmët e mureve të kishës, por harroi që Zoti shikon çdo gjë dhe jep dënimin për atë që meriton. Dëshiroj të shpreh dhe respektin tim për Ilir Metën, i cili disa herë ka shkuar në majë të Tomorit.

Duhet theksuar qartë që toleranca edhe respekti i ndërsjellë i të gjitha besimeve fetare monoteiste nuk është një marrëveshje konjukturale ose politike, por është dogmatike që rrjedh nga vetë natyra e fesë.

Kështu në ungjillin e Mattheut kapitulli 5:17:18:19 Jezu Krishti thotë: ‘‘Mos mendoni se erdha për të asgjësuar ligjin e Moisiut dhe udhëzimet e profetëve. Nuk erdha për t’i asgjësuar ato, po për t’i bërë realitet. Unë Mësia po ju them. Deri sa të jetë qielli dhe toka asnjë shkronjë dhe asnjë presje nuk do t’i hiqet ligjit (të Moisiut). Prandaj kushdo që do të shkelë, edhe më të voglin nga këto urdhra dhe të shtyjë njerëzit të bëjnë ashtu, do të jetë më i vogli në mbretërinë e Zotit. Po kush i bindet një urdhri të tillë dhe i mëson të tjerët të bëjnë ashtu do të nderohet nga ata që do të ndodhen në mbretërinë e Zotit...’’

Në këtë rast Krishti fare qartë tregon dhe predikon respektin dhe ruajtjen e vlerës të shpallur nga të gjithë profetët para tij, pra vetë krishterimi si dogmë postulon unitetin e shpalljeve profetike.

Tani kalojmë në Kuran, librin themelor të shpalljeve të islamizmit. Në suren El Bekare dhe versetin 285 thuhet:“I dërguari i besoi asaj që iu shpall prej Zotit të tij, edhe ashtu edhe besimtarët. Secili i besoi Allahut, engjëjve të tij, shpalljeve të tij, të dërguarve të tij. Ne nuk bëjmë dallim në asnjërin nga të dërguarit e tij dhe thanë: iu përgjigjem thirrjes dhe respektuam urdhrin, kërkojmë faljen tënde o Zoti ynë, vetëm tek t’i është ardhmëria jonë... ”

Pra një besimtar i mirëfilltë, qoftë i krishterë dhe qoftë mysliman duhet të respektojë të gjithë ata që pranojnë një zot dhe nuk duhet t’i konsiderojë si armiq.

Kryetarët e besimeve fetare në Shqipëri janë për t’u lavdëruar se janë munduar të ruajnë deri diku harmoninë ndërmjet besimeve fetare në vend, ndërsa ngjarjet e Bosnjës tregojnë që në radhë të parë janë udhëheqësit klerikalë që janë marrë më tepër me politikë duke u larguar shumë nga rruga e zotit.

Në kohën tonë kemi një numër të madh ateistësh dhe materialistësh që nuk besojnë tek zoti, madje disa nga këta marrin pjesë në organizata sataniste, kështu që besimtarët e feve monoteiste duhet të shikojnë gjërat që i bashkojnë, dhe jo ato që i ndajnë për t’u bërë ballë rrebeshit të ateizmit që po vërshon në të gjithë vendet, diku më shumë e diku më pak.

Duhet theksuar që tek asnjë fe si në dhiatën e vjetër, si në ungjill ashtu edhe në Kuran nuk predikohet dhuna, por bindja dhe mirëkuptimi dhe respekti reciprok.

Për ta bërë më të qartë po citoj versetin 256 në suren El Bekare ku thuhet: “Në fe nuk ka dhunë, është e sqaruar e vërteta nga e kota...”

Nëse në histori dhe në kohën tonë ka aspekte dhune si vetëvrasjet e kamikazëve dhe bomba tek faltoret e Zotit, kjo nuk ka të bëjë fare me fenë kuranore islame, por përfaqësuesit e saj përbëjnë njerëz ekstremistë të majtë duke përfshirë dhe disa grupe komuniste si ushtria e kuqe japoneze dhe grupi Maoist ekstremist terrorist dhe kamikamizmi është karakteristikë e terroristëve ateistë dhe jo i shpalljeve kuranore ashtu siç është në histori nata e Shën Bartolemeut ku u vranë në Paris me qindra gra e fëmijë nga përleshjet ndërmjet katolikëve dhe protestantëve ose në ditët tona në Irlandën e Veriut ndërmjet katolikëve dhe protestantëve. Të gjithë terroristët, vrasësit, kriminelët do ndëshkohen nga Zoti ditën kur do të japin llogari përpara tij. Si konkluzion duhet ritheksuar që të respektosh fenë e tjetrit është detyrë e shkruar në librat e shpalljeve që në radhë të parë duhet ta respektojnë klerikët që drejtojnë komunitetet fetare. Ata që nuk e bëjnë do të dënohen pesëfish duke mbajtur në shpatulla dhe mëkatet e të tjerëve.

Në përfundim dëshiroj të ritheksoj që bashkëjetesa dhe toleranca fetare në Shqipëri është meritë në radhë të parë e besimtarëve shqiptarë të të gjitha besimeve dhe pastaj të drejtuesve të komuniteteve fetare. Uroj që kjo bashkëjetesë me ndihmën e Zotit të madhërishëm të vazhdojë edhe në të ardhmen.

EMILJANO ALEKSI
:al:

:ups: